استادیار و هیئت علمی گروه معارف اسلامی دانشگاه اصفهان
چکیده: (2237 مشاهده)
پژوهش حاضر با کاوش در دو کتاب «تجرید الاعتقاد» و «اخلاق ناصری» از تألیفات گرانسنگ دانشمند شهیر خواجه نصیرالدین طوسی، درصدد است تأثیر قاعده کلامی «حسن و قبح عقلی» بر «آرای اخلاقی» را در حوزه اخلاق فلسفی مورد بررسی قرار دهد. این پژوهش با روش اسنادی تحلیلی صورت پذیرفته و یافته های آن نشان می دهد که از یک سو، قاعده کلامی حسن و قبح عقلی که در «تجرید الاعتقاد» مبرهن شده بخش مهمی از مسائل کلامی مربوط به مبدأ، نبوت و معاد بر آن استوار گردیده است، و از سوی دیگر، بسیاری از آراء اخلاقی طرح شده در «اخلاق ناصری» نیز بر همین قاعده بنیان نهاده شده است. ضرورت تبیین این پژوهش از آن رو است که اثبات حسن و قبح عقلی و این که بسیاری از ارزشهای اصیل اخلاقی در مسائل فردی و اجتماعی ریشه در درک عقل دارد و عقلای عالم آن را می پذیرند، بنیادی اساسی برای فضیلت های اخلاقی ایجاد می کند که حتی منکران شرایع آسمانی را ملزم به رعایت بسیاری از اصول اخلاقی می نماید.
Malakuti Khah E, Mahmudi S A, Hosseini S A. The Effect of the Rule of Rational Beauty and Ugliness on the Moral Opinions of Khajeh Nasir al-Din Tusi. پژوهشنامه اخلاق 2020; 13 (48) :143-162 URL: http://akhlagh.maaref.ac.ir/article-1-1412-fa.html
ملکوتی‌خواه اسماعیل، محمودی سید احمد، حسینی سعیده السادات. تأثیر قاعده حسن و قبح عقلی بر آرای اخلاقی خواجه نصیرالدین طوسی. پژوهشنامه اخلاق. 1399; 13 (48) :143-162
.jpg)
