@ARTICLE{Hamedani, author = {Hamedani, Mostafa and }, title = {A Critical Study of Extending Feqhi Rule saying: Tolerance in the proofs of traditions, to Assessment of Documents of Moral Traditions}, volume = {10}, number = {35}, abstract ={بسیاری از فقیهان شیعه و سنی با استناد به روایات معروف به احادیث «من بلغ» از مناقشات جدی در سند روایات دال بر مستحبات و مکروهات پرهیز کرده و به آسانی طبق مقتضای این روایات فتوا به استحباب و کراهت داده‌اند، گرچه سندی صحیح نداشته باشند. این انگارۀ دیرین فقهی به اخلاق نیز تسری یافته و بدین‌سان بسیاری، تسامح را در اسناد روایات حامل آموزه‌های اخلاقی نیز روا انگاشته‌اند. پژوهۀ فرارو با هدف ارزیابی این رهیافت از روش اسنادی مدد جسته و با تحقیق در سند و دلالت روایات «من بلغ»، احتمالات فقه الحدیثی در فراز محوری «من بلغه ثواب من الله علی عمل» در این روایات را تحلیل نموده و این نظریه را برگزیده است که فراخ‌داری و تساهل و آسان‌نگاری مرسوم به هیج وجه در اخلاق روا نیست؛ زیرا اولاً اخلاق بسیار فربه‌تر از مجموعه‌ای از مستحبات است؛ ثانیاً، «ثواب» و «عمل» در این فراز مخصوص مستحبات نیست و واجبات را هم شامل است؛ و ثالثاً، مدلول این روایات، نوعی امتنان نسبت به روایاتی است که صدورشان از طرق عقلائی احراز شده، اما در واقع صادر نشده‌اند و لذا تسامح در اعتبارسنجی سند روایات اخلاقی روا نیست. }, URL = {http://akhlagh.maaref.ac.ir/article-1-582-fa.html}, eprint = {http://akhlagh.maaref.ac.ir/article-1-582-fa.pdf}, journal = {PAZHUHESH NAME-E AKHLAGH}, doi = {}, year = {2017} }