با توجه به وجود رابطه طولی علّی معلولی بین اعتقادات، گرایشها و رفتارهای انسان، اعتقادات انسان در گرایشها و رفتارهای او تأثیرگذار است. اعتقاد به توحید در خالقیت از این مسأله مستثنا نیست. نوشتار حاضر، با روش توصیفی تحلیلی در مقام بیان چگونگی تأثیر اعتقاد به توحید در خالقیت بر اخلاق اجتماعی از منظر علامه مصباح (ره) است. نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که اعتقاد به توحید در خالقیت ابتدا در ساحت بینشی انسان تأثیر میگذارد، به گونهای که همه انسانها را در خلقت، از یک مبدأ دانسته و ارزش ذاتی رفتارهای اختیاری را قرب الهی میداند. تغییر بینش، تغییر در گرایش را به دنبال دارد؛ زیرا بینشها علّتِ گرایشها هستند. از این رو، شخص به رفتارهایی گرایش پیدا میکند که مناسبت بیشتری با بینش او نسبت به ارزش ذاتی داشته باشد. در نتیجه، در رفتار با دیگران به گونهای عمل خواهد کرد که به هدف نهایی نزدیکتر شود.
حاجی رحیمی طاهره، محیطی اردکان محمد علی. تأثیر اعتقاد به «توحید در خالقیت» بر اخلاق اجتماعی از منظر علّامه مصباح (ره). پژوهشنامه اخلاق. 1401; 15 (58) :117-134