:: دوره 9، شماره 32 - ( تابستان 1395 ) ::
جلد 9 شماره 32 صفحات 36-7 برگشت به فهرست نسخه ها
دیگرگروی اخلاقی: منظری قرآنی
هادی صادقی ، محمدامین خوانساری
دانشگاه قرآن و حدیث
چکیده:   (30755 مشاهده)

دیگرگروی از نظریات نتیجه‌گرا در اخلاق هنجاری است که مبنای عمل یا قاعده اخلاقی را بیشترین خیر برای دیگران، فارغ از منافع شخصی می‌داند. خودگروان با تفسیر خودگروانه از سرشت انسان، امیال دیگرگروانه را انکار کرده‌اند و برخی دیگرگروان نیز با عدم توجه به حبّ ذاتِ انسان، صورتی نامعقول از آن ارائه داده‌اند. در این پژوهش می‌کوشیم با تبیین مناسبی از این نظریه، مبانی و اصول آن نیز با استناد به آیات قرآن کریم و همراه با استدلال عقلی، مورد بررسی و تحلیل فلسفی قرار گیرد. بر این اساس، میل انسان در خودگروی منحصر نمی‌شود، بلکه به لحاظ روان شناختی، به نوع دوستی گرایش دارد. در اخلاق قرآنی، انسان، هم باید به منافع شخصی و هم به منافع دیگران توجه داشته باشد؛ به همین سبب، گاهی باید از منافع خود بگذرد و به منافع دیگران بپردازد. گرچه ستایش افعال دیگرگروانه در آیات قرآن کریم، دلیلی بر امکان و حُسن این افعال است، اما نمی‌توان آن را دلیلی بر تطابق کامل نظریه اخلاقی قرآن کریم بر این نظریه هنجاری دانست و ارائه نظریه اخلاقی قرآن کریم، نیازمند بررسی و تحلیلی جامع است.

واژه‌های کلیدی: دیگرگروی، اخلاق قرآنی، احسان، ایثار، محبّت، عشق، قاعده زرین
متن کامل [PDF 371 kb]   (657 دریافت)    
نوع مطالعه: بنیادی | موضوع مقاله: اخلاق هنجاری(با رویکرد اسلامی)
دریافت: 1394/12/16 | پذیرش: 1395/6/10 | انتشار: 1395/12/10


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 9، شماره 32 - ( تابستان 1395 ) برگشت به فهرست نسخه ها