افزایش شهرنشینی دردنیای جدید وتمرکز بزهکاری در این مناطق، میزان آسیبپذیری شهروندان در برابر عوامل محیطی را افزایش داده است. این نوشتار بر آن است تا تاثیر آموزههای اخلاق اسلامی در ایجاد امنیت محیط شهری که با اهتمام به تقویت بازدارندههای درونی و تاکید بر رعایت حقوق انسانی، پیشگیری کارآمدتری را در مقایسه با راهکارهای فیزیکی و برخوردهای پلیسی در تأمین امنیت شهری سبب میشود را به شیوه مطالعات کتابخانهای و به صورت توصیفی ـ تحلیلی از نوع کیفی که دادههای آن ازطریق فیشبرداری جمعآوری شده است، مورد واکاوی قرار دهد. یافتههای این تحقیق نشان میدهد اهتمام به تقویت باورهای اسلامی مبتنی بر خودکنترلی از طریق تحکیم کرامت انسانی، میتواند به افزایش امنیت در شهرها کمک شایانی نماید. این رویه از رهگذر نظارت و رفع زمینههای جرمزا (پیشگیری اولیه) وکاهش میزان ارتکاب جرم توسط افراد بـالقوه واقع در معرض آسیبهای اجتماعی (پیشگیری ثانویه)، سبب رعایت حقوق دیگران در زیست شهری میگردد.