غالب فیلسوفان اسلامی ضمن پذیرش تعریف ارسطویی از فضیلت به توسط میان دو حد افراط و تفریط، خود را با اشکالات جدی در باب تعمیم و کلیت این قاعده نسبت به مصادیق مختلف فضیلت مواجه دیده و درصدد رفع آن اشکالات از طرق گوناگون برآمدهاند. این پژوهش درصدد پاسخ به این سؤال اساسی است که فیلسوفان اسلامی چه راهحلهایی را برای رفع معضل تعمیم و کلیت در قاعده حد وسط ارسطو ارائه کردهاند؟ در این مقاله با روش توصیفی ـ تحلیلی و تجزیه و تحلیل دیدگاههای فیلسوفان اسلامی، ضمن ارائه تبیینی فلسفی از فعل و انفعالات نفس انسانی در جهات تعادلی و فراتعادلی، دیدگاه حکمای اسلامی در عمومیت و کلیت قاعده اعتدال، تفکیک میان فضایل اخلاقی و عقلی و تأکید بر جریان قاعده حد وسط در فضایل اخلاقی و همچنین تصرف در معنای حکمت و تفکیک آن به حکمت نظری و عملی ارائه خواهد شد. تبیین این دیدگاه در نهایت راهکارهایی را در جهت برونرفت از اشکالات قاعده حد وسط ارسطویی در مباحث فضیلتشناختی پیشنهاد میدهد.
Shojaee H. An Islamic Philosophical Approach in Explaining the Middle Term in Conceptual Study of Virtue
. پژوهشنامه اخلاق 2017; 10 (38) :47-62 URL: http://akhlagh.maaref.ac.ir/article-1-635-fa.html
شجاعی هادی. رویکرد فلسفه اسلامی به تبیین حد وسط در بستر مفهومشناختی فضیلت. پژوهشنامه اخلاق. 1396; 10 (38) :47-62