فیلسوفان مسلمانی که براساس رویکرد فضیلت‌محور به مباحث اخلاقی پرداخته‌اند، فضیلت را براساس قاعده حد وسط قابل شناسایی می‌دانند که یک یا چند رذیلت متضاد در اطراف آن واقع می‌شود. براساس قاعده یادشده، نماز فضیلتی اخلاقی است که ذیل جنس عدالت قرار می‌گیرد. این عمل دربردارنده مجموعه‌ای از فضائل است که آراسته شدن به هر فضیلتی، پالایش از رذیلت متضاد با آن را درپی خواهد داشت. در این نوشتار، تبیینی از فضیلت بودن نماز ارائه می‌گردد و نحوه رذیلت‌زدایی آن بررسی می‌شود.
Rahmani A, Ebrahimi B R. A Study on the Role of Prayer on Purification of Human from Vices Based on Muslim's Philosophical Ethics. پژوهشنامه اخلاق 2013; 6 (20) :137-154 URL: http://akhlagh.maaref.ac.ir/article-1-1545-fa.html
رحمانی علی، ابراهیمی بی‌بی رحیمه. نقش نماز در پالایش از رذائل مبتنی بر اخلاق فلسفی مسلمانان. پژوهشنامه اخلاق. 1392; 6 (20) :137-154
.jpg)
