تبیین واقعگرایی اخلاقی براساس اندیشه متعالیه و ارائه نظریه مختار مسئله این مقاله است؛ ازاینرو ابتدا با اثبات وجود مُعَنونی برای موضوعات گزارههای خارجی جهت فراهم آوردن بستر برای وجود خارجی محمولهای گزارههای اخلاقی گردد. به یاری معقولات ثانی فلسفی و معناشناسی، استدلالهایی برای واقعنمایی محمولات اخلاقی ارائه گردد. در نتیجه چنین نظامی در صورتی میتواند وجود واقعیاتی در جانب مفاهیمی را که شأن محمولی دارند، اثبات نماید که نفسالامر را آنگونه که علامه طباطبایی تفسیر کرده (تحقق و ثبوت) تلقی کنیم. نکته قابل ذکر اینکه در این نوشتار، مسئله واقعگرایی تنها از حیث وجودی مورد بحث قرار میگیرد و جنبه معرفتشناسانه آن لحاظ نمیشود.