دانشجوی کارشناسی ارشد فلسفه دین پردیس قم دانشگاه تهران
چکیده: (1774 مشاهده)
در نظام الاهیاتی اسلام، می‌توان مدعی دیدگاهی شد که در آن، انسان واجد فطریاتی است که اقتضای هدایت او در مسیر حرکت به سمت خدا را دارند. این نظریه مستلزم جهت‌داری ذاتی وجود انسان در امر ادراک و شناخت (خصوصاً شناخت خداوند) است. این نوع شناخت خاص انسانی درشؤون اخلاقی او تأثیرگذار است. این مقاله بر آن است تا به نظریه فطرت به عنوان معیار فعل و گزاره اخلاقیبپردازد.
Fadayi M, Berenjkar R. Religious nature of man as a standard for ethical action and everlasting of ethical proposition. پژوهشنامه اخلاق 2012; 5 (16) :29-46 URL: http://akhlagh.maaref.ac.ir/article-1-1600-fa.html
فدایی مهدی، برنجکار رضا. بازخوانی نظریه فطرت به مثابه معیار فعل و گزاره اخلاقی. پژوهشنامه اخلاق. 1391; 5 (16) :29-46
.jpg)
