استادیار گروه معارف اسلامی پردیس علامه طباطبایی دانشگاه فرهنگیان بوشهر.
چکیده: (409 مشاهده)
بحث از هستی‌شناسی حقایق اخلاقی، مهم‍ترین مسئله درقلمرو فلسفه‌ی اخلاق بـه شمار می‌رود. عده‌ای واقع‌گرایند و در بین واقع‌گرایان نظریات مختلفی وجود دارد. در این مقاله دیدگاهی نوین بر مبنای واقع‌گرایی ارائه شده که آن را نظریه‌ی «اخلاق الهی» نامیده‌ایم. طبق این دیدگاه، خوبی و بدیِ اوصاف و افعال انسانی، بر مدار خداوند ـ که واقعی‌ترین وجود عالم است و صفات و افعال او، خیر و خوب است ـ و اسما و صفات الهی تعیین می‌گردد. اوصاف و افعالی که مطابق با صفات و اسمای خداوند باشد، خیر است و اوصاف و افعالِ غیرمطابق با آن، شرّ محسوب می‌شود. این نظریه هم از طریق عقلی ـ با توجه به واقعیت اصیل بودن خداوند و خیر محض بودن او و محوریت او ـ و هم از طریق نقلی-با توجه به خیر بودن خداوند در قرآن و روایات و مأموریت انسان برای تحلّی به اسمای الهی و ربّانی شدن و نیز خلیفه اللهی- اثبات شده است.
.jpg)
