عضو هیئت علمی دانشکده معارف واندیشه اسلامی دانشگاه تهران
چکیده: (84 مشاهده)
از چالش‌های زیست اخلاقی انسان‌ها این است که به‌رغم علم به فعل اخلاقی، «انگیزش اخلاقی» لازم را برای انجام آن ندارند یا گاهی کاملاً در مقابل آن، فعل غیراخلاقی را انجام می‌دهند. این پدیده در «روانشناسی اخلاق» تعبیر به «ضعف اخلاقی» و «اخلاق ناپروایی» می‌شود. سؤال اصلی این است که چرا گاهی با وجود آگاهی و زمینه برای عمل، قصد و نیت برای انجام آن تحقق نمی‌یابد و با وجود معرفت اخلاقی، عمل اخلاقی انجام نمی‌شود. ازآنجا‌که انگیزش ناظر بر عمق فرایند روحی و روانی انسان فاعل و کنشگر قبل از نیت و رفتار است و به چرایی شکل‌گیری نیت و قصد در فاعل اشاره دارد، این مقاله با روش توصیفی ـ تحلیلی درصدد تبیین عوامل و موانع «انگیزش اخلاقی» در شکل‌گیری نیت و قصد فرد برای انجام فعل اخلاقی است و با رویکرد «روانشناسی اخلاق دینی» با استناد به برخی آیات و روایات واکاوی می‌شود. با توجه به اینکه در آثار پیشین به این موضوع پرداخته نشده یا اگر پرداخته شده، از منظر روانشناسی اخلاق دینی نبوده است، لزوم بررسی موضوع از این لحاظ احساس می‌شود.
Gaffari J, Mohammadi monfared B, vahed javan V, Asgari Yazdi A. The relationship of "moral motivation" with the intention and intention to perform a moral act from the perspective of the psychology of religious ethics;. پژوهشنامه اخلاق 2023; 16 (62) :8-8 URL: http://akhlagh.maaref.ac.ir/article-1-2173-fa.html
غفاری جواد، محمدی منفرد بهروز، واحد جوان وحید، عسگری یزدی علی. ارتباط «انگیزش اخلاقی» با قصد و نیت فعل اخلاقی از منظر روانشناسی اخلاق دینی. پژوهشنامه اخلاق. 1402; 16 (62) :8-8
.jpg)
