دانشیار گروه الهیات دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
چکیده: (610 مشاهده)
این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی نسبت میان فضائل فلسفی و الهیاتی در حکمت متعالیه ملاصدرا میپردازد. اندیشمندان مسیحی سه فضیلت 1-ایمان، 2-عشق و 3-امید را بهعنوان فضائل الهیاتی به فهرست چهار فضیلتِ اصلی فلاسفه یعنی 1-حکمت، 2-شجاعت، 3-اعتدال (عفت) و 4-عدالت افزودند. ملاصدرا فضیلت اصلی و غائی را ایمان و فضائل چهارگانه معروف را در حکم صراط و وسیلهای میداند که زمینه را برای معرفت و تقرب به خدا فراهم میکند. فضیلت ایمان در اصل از سنخ معرفت و بالاترین مرتبه آن یقین است اما ایمانی که در قلب رسوخ کند، همراه با عشق و اخلاص است. بدینسان فضیلت ایمان در ساحت احساسات به تحقق فضیلت محبت و در ساحت اراده به فضیلت امید (توکل، تسلیم، و در نهایت انقطاع الی الله) در انسان مومن میانجامد. نتیجه آنکه ملاصدرا با تبیین نقش برتر و هدایتکننده فضیلت ایمان، از پیروی فیلسوفان یونان و پیروان آنان جدا میشود.
Zamani M. The Relation between Virtues of Christian Theology and Philosophy in the Transcendent Philosophy of Mullā Ṣadrā. پژوهشنامه اخلاق 2023; 16 (60) :97-118 URL: http://akhlagh.maaref.ac.ir/article-1-2265-fa.html
زمانی مهدی. نسبت فضائل الهیات مسیحی و فلسفی در حکمت متعالیه ملاصدرا. پژوهشنامه اخلاق. 1402; 16 (60) :97-118