استادیار فلسفه و کلام اسلامی، گروه معارف اسلامی، دانشگاه یاسوج
چکیده: (90 مشاهده)
تلقی اشتباه انسان از «هستیشناسی»، «انسانشناسی» و «فرجامشناسی» از علل مهم اخلاقگریزی اوست. اگر انسان فهم وسیعتر و عمیقتری از این مفاهیم داشته باشد، نگرش وی در تعیین فضیلت و رذیلت تحول مییابد. بنابراین، انسان نیازمند دانشی است که فهمی عمیق و چندجانبه از واقعیات مذکور ارائه دهد. این پژوهش با این هدف به تبیین معارف فلسفی ملاصدرا پرداخته است که میتوانند مبانی ذهنی انسان را در اخلاق اصلاح کنند و تأثیری انگیزشی بر اقبال به زیست اخلاقی داشته باشند. روش پژوهش از لحاظ نوع بنیادی و به لحاظ هدف کاربردی است و با روش تحلیل مضمون انجام شده است. در این روش، دادههای تحقیق پس از نمونهگیری هدفمند، در سه مرحله کدگذاری و تحلیل، و سپس شبکه مضامین تبیین شده است. کتب ملاصدرا جامعه تحقیق این پژوهشاند. یافتههای پژوهش در سه کلانمقوله «هستیشناسی»، «انسانشناسی» و «فرجامشناسی» دستهبندی، و شبکه مضامین تأثیرِ هستیشناسی، انسانشناسی و فرجامشناسی بر اقبال به زیست اخلاقی تبیین شد. نتایج بهدستآمده حاکی از آن است که اگرچه معرفت و رفتار رابطه عموم و خصوص منوجه دارند، معرفتافزایی صدرا در حوزه اصول بنیادین هستیشناسی، انسانشناسی و فرجامشناسی توسط حرکت جوهری، نقشی انگیزشی در دلالت افراد به زیست اخلاقی دارد.
Bahmani F. Philosophical foundations of motivation affecting moral life in the theoretical system of Mulla Sadra. پژوهشنامه اخلاق 2023; 16 (62) :2-2 URL: http://akhlagh.maaref.ac.ir/article-1-2289-fa.html
بهمنی فرانک. مبانی فلسفی انگیزشی مؤثر بر زیست اخلاقی در منظومه فکری ملاصدرا. پژوهشنامه اخلاق. 1402; 16 (62) :2-2