«شهرت‌طلبی» یکی از اصلی‌ترین انگیزش‌هایی است که امروزه عموم مردم را به انجام کارهای بزرگ وامی‌دارد. قهرمان شدن  نمایانگر انگیزه شهرت‌طلبی است که اگر از انسان ستانده شود، گویا محرک دیگری برای انجام امور خود ندارد. تب شهرت‌طلبی، به‌نوعی همه جوامع را فراگرفته است، به‌گونه‌ای که داوری درباره آن را با مشکل مواجه ساخته و مصادیق ناپسند، جای خود را به مصادیق پسندیده داده است. پژوهش حاضر، دیدگاه‌های اخلاق‌پژوهان مسلمان را درباره شهرت‌طلبی بیان می‌کند و پرسش‌های مطرح دراین‌باره را پاسخ می‌گوید. این مقاله، ارزش‌گذاری شهرت‌طلبی و تفکیک مصادیق مجاز از ناپسند و مذموم، و نیز موارد فاقد داوری را یادآور می‌شود، سپس به بررسی منشأ و انگیزه‌ها، عوارض منفی و راه‌های درمان شهرت‌طلبی، می‌پردازد.