دانشجوی دکتری مطالعات برنامه‌درسی، گروه علوم تربیتی، دانشگاه بیرجند و معلم، اداره کل آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان، زاهدان
چکیده: (893 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر شناسایی اخلاق آموزش در فضای مجازی بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، کیفی و از نوع قوم‌نگاری مجازی بود. جامعه پژوهش شامل آموزگاران ابتدایی شهرستان خاش بود که در سال تحصیلی 1400-1399 مشغول آموزش مجازی دانش‌آموزان بودند. پژوهشگر با رضایت معلمان در گروه کلاسی مجازی آنان به عضویت درآمد، مدت سه ماه آموزش‌های درسی و تربیتی را مشاهده کرد. روش نمونه‌گیری هدفمند در دسترس و گردآوری داده‌ها به طریق مشاهده و مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. داده‌ها با روش تحلیل محتوای استقرایی، تحلیل گردید. با توجه به یافته‌های مطالعه، مؤلفه‌های اخلاقِ آموزش مجازی در سه بُعد و هفت عامل طبقه‌بندی شد که شامل: حفظ حریم خصوصی و کرامت انسانی، حفظ امنیت خاطر و آرامش ذهنی، و رعایت فرهنگ درست‌کاری و امانت‌داری می‌باشند. نتایج می‌تواند جهت برنامه‌ریزی و تنظیم استراتژی‌های کلان حوزه اخلاقِ آموزش مجازی توسط سیاست‌گذاران و ذینفعان نظام آموزشی کشور به‌کار آید.
