دانش آموخته دکتری رشته فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه شیراز
چکیده: (479 مشاهده)
از منظر تراانسانی، پیشرفت‌های علمی چند سده اخیر، انسان عصرحاضر را نسبت به پیشینیان رشد داده است؛ اما انسان هنوز در مراحل اولیه تکامل خود است و فرآیندهای تکامل ماهیت او باید با تکیه بر فناوری‌های نوین تکمیل شود. تراانسان‌گرایان خود را به عنوان جنبشی معرفی می‌کنند که قصد تکمیل نمودن این فرآیند را دارند. آرمان‌گرایی فناورانه تراانسان و ادعای تسریع تکامل و ارتقاء ماهیت انسان با تکیه بر فناوری، مسائل و چالش‌های فرهنگی بسیاری را فراروی این جنبش قرار می‌دهد. سرنوشت و چگونگی وضعیت اخلاق در قلمرو تراانسانی از مهمترین این مسائل می‌باشد. هدف این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است، تبیین و نقد برنامه و ایده‌‌های تراانسان‌گرایان برای وضعیت اخلاق در جهان تراانسانی است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که نگاه تراانسان به اخلاق، کاملاً فناورانه است. در این نگرش روش‌های رشد و پرورش اخلاق در معنای مرسوم آن حذف و ارتقاء زیست‌شناختی اخلاق جایگزین آن می‌گردد که توسعه‌دهنده ابهام و عدم قطعیت در حوزه اخلاق می‌باشد.
