نسبت فضائل الهیات مسیحی و فلسفی در حکمت متعالیه ملاصدرا
|
مهدی زمانی |
دانشیار گروه الهیات دانشگاه پیام نور، تهران، ایران |
|
چکیده: (395 مشاهده) |
این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی نسبت میان فضائل فلسفی و الهیاتی در حکمت متعالیه ملاصدرا میپردازد. اندیشمندان مسیحی سه فضیلت 1-ایمان، 2-عشق و 3-امید را بهعنوان فضائل الهیاتی به فهرست چهار فضیلتِ اصلی فلاسفه یعنی 1-حکمت، 2-شجاعت، 3-اعتدال (عفت) و 4-عدالت افزودند. ملاصدرا فضیلت اصلی و غائی را ایمان و فضائل چهارگانه معروف را در حکم صراط و وسیلهای میداند که زمینه را برای معرفت و تقرب به خدا فراهم میکند. فضیلت ایمان در اصل از سنخ معرفت و بالاترین مرتبه آن یقین است اما ایمانی که در قلب رسوخ کند، همراه با عشق و اخلاص است. بدینسان فضیلت ایمان در ساحت احساسات به تحقق فضیلت محبت و در ساحت اراده به فضیلت امید (توکل، تسلیم، و در نهایت انقطاع الی الله) در انسان مومن میانجامد. نتیجه آنکه ملاصدرا با تبیین نقش برتر و هدایتکننده فضیلت ایمان، از پیروی فیلسوفان یونان و پیروان آنان جدا میشود.
|
|
واژههای کلیدی: فضائل فلسفی، فضائل الهیاتی، حکمت متعالیه، ملاصدرا. |
|
|
نوع مطالعه: نظری |
موضوع مقاله:
اخلاق هنجاری(با رویکرد اسلامی) دریافت: 1402/6/19 | پذیرش: 1402/4/10 | انتشار: 1402/4/10
|
|
|
|