استادیار گروه فلسفه و عرفان جامعه المصطفی| العالمیه، قم، ایران.
چکیده: (15 مشاهده)
یکی از مسایل مهم در حوزه فلسفه اخلاق تعیین خاستگاه گزراه های اخلاقی است. در حالی که برخی اخلاق را یک امر اعتباری و تابع نیاز افراد میدانند، کسانی نیز تلاش کرده اند که از واقعیت عینی به عنوان خاستگاه گزاره های اخلاقی یاد کنند. در این مقال که به شیوه تحلیلی توصیفی نگاشته شده است ابتدا تلاش می کنیم دیدگاه سم هریس را راجع به خاستگاه اخلاق تبیین و سپس آ نرا با تکیه بر مبانی فلسفه اخلاق اسلامی مورد نقادی قرار دهیم. بر پایه این نوشتار، سم هریس به عنوان یک واقعگرای اخلاقی تلاش می کند به اثبات برساند که اخلاق یک امر اعتباری نیست؛ بلکه مبتنی بر واقعیتهای عینی موجود در خارج است و از همین رو، می تواند موضوع مناقشه علمی قرار گیرد. او برای اثبات دیدگاه خود دلایل متعددی را مطرح می کند که بر پایه مهم ترین آنها اخلاق مساوی با بیشینه سازی رفاه است و از آنجا که بیشینه سازی رفاه به عنوان وضعیت ذهنی یک امر عینی است، بنابراین، اخلاق یک امر عینی است و می تواند موضوع مطالعه علم قرار گیرد. این دیدگاه برغم داشتن برخی محاسی مانند واقع گرا بودن ، معایبی نیز به همراه دارد.