استادیار گروه معارف اسلامی، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه الزهرا(س)
چکیده: (107 مشاهده)
سقط جنین معلول از مسائل مهم اخلاق پزشکی است که فیلسوفان اخلاق بسیاری در جواز یا عدم جواز آن با تمسک به اصول متعدد استدلال اقامه کردهاند؛ یکی از این اصول، اصل آسیب نرساندن است. براساس آن همه وظیفه دارند از آسیب زدن به دیگران اجتناب کنند. در رابطه با جنین معلول برخی با توجه به همین اصل، با این تبیین که تولد جنین معلول آسیبهایی را برای کودک معلول و اطرافیان او در پی دارد، حکم به جواز اخلاقی سقط میدهند. در مقابل برخی به این استدلال اشکال کرده و معتقدند آسیب اصلی آنجاست که اقدام به سقط و نابود کردن موجودی زنده میشود. در این مقاله به شیوه مطالعات کتابخانه‌ای و به‌صورت توصیفی ـ تحلیلی، به نقد و بررسی استدلال مذکور پرداخته خواهد شد. براساس یافتههای پژوهش این استدلال با نقدهایی مواجه است و میتوان از استدلال آسیب نرساندن در عدم جواز اخلاقی سقط جنین معلول بهره گرفت.
.jpg)
